In theorie lijkt het samenstellen en aansluiten van een modern AV-netwerk kinderlijk eenvoudig. Maar is dat ook zo in de praktijk? In dit tweede deel kijken we naar de nieuwe lichting televisies, Blu-ray-spelers en mediaplayers.
Met de beide NAS-apparaten in werking wordt het de hoogste tijd om naar de beelden en muziek te gaan kijken en luisteren op de televisie. In mijn huidige av-netwerk moet ik altijd gebruik maken van een aan de televisie of AV-receiver aangesloten mediaspeler om de beelden en het geluid te kunnen decoderen, omdat mijn televisie en Blu-ray-speler niet over een netwerkaansluiting beschikken. Ik gebruik daarvoor twee verschillende mediaspelers de PlayStation 3 en een Freecom WLAN Player.
De PlayStation 3 kan tal van bestandsformaten afspelen, maar biedt bijvoorbeeld geen ondersteuning voor DTS-geluid, de populaire MKV-bestanden, WMV, DivX of IFO. De Freecom Mediaplayer daarentegen ondersteunt iets meer bestandsformaten, maar is lastig te bedienen en te oud om avchd-bestanden af te spelen of andere fotobestandsformaten dan JPG te tonen.
Het meest vervelende vind ik nog de grote bende die al die verschillende kastjes en snoeren veroorzaken bij de televisie. Ik ben dan ook zeer benieuwd of de nieuwe lichting DLNA-apparatuur hier verandering in gaat brengen.
Bekabeld of draadloos netwerk
Na de nieuwe Samsung televise, LG Blu-ray-speler en Apacer mediaplayer te hebben uitgepakt, loop ik tegen het eerste probleem aan. Hoe sluit ik alles aan op het netwerk? Tot nog toe kon ik volstaan met een bekabelde aansluiting bij de televisie. Afhankelijk van het doel sloot ik de netwerkkabel aan op de PlayStation 3, Freecom of Linksys Access point om draadloos te kunnen werken met mijn laptop.
Nu hier drie apparaten bijkomen is dat wisselen onbegonnen werk geworden en daarnaast zou ik geen gebruik kunnen maken van de DLNA-ondersteuning van de apparaten. De keuze is, ga ik bedraad of draadloos. Na een dagje stoeien ben ik eruit. Het wordt bedraad. Ondanks mijn wireless-n netwerk, dat in theorie vijf keer sneller is dan wireless g, vond ik de snelheid alles behalve goed en instabiel. Zowel de Samsung televisie als de LG Blu-ray-speler deden er een eeuwigheid over om data van de NAS te laden of om filmpjes van YouTube te tonen. Na het aansluiten van een extra gigabit HUB bij de televisie, was de aansluiting van het moderne AV-netwerk gerealiseerd.
Televisie met netwerkaansluiting
Een televisie met netwerk-ondersteuning is toch een geheel nieuwe ervaring. Zonder problemen worden de computers, de NAS-apparaten, de PlayStation 3 en de Blu-ray-speler herkend. Wauw, nu begint het pas echt leuk te worden. Zou een mediaspeler nu overbodig zijn, omdat de NAS nu direct te benaderen is?
Nee dus. Alles hangt af van wat de televisie kan dedecoderen. De Samsung televisie ondersteunt veel codecs en bestandscontainers als MKV, AVI, DIVX en MP4 en herkent zelfs ondertitelbestanden. Dolby Digital geluid, AAC en WAV zijn ook geen probleem. Alleen wanneer ik van surround geluid wil genieten, vang ik bot.
Na het selecteren van de NAS en de map met mijn testbestanden, krijg ik een onoverzichtelijk menu gepresenteerd. Het duurt enige tijd voordat ik hier mijn weg in weet te vinden en ik naar de eerste beelden kan kijken. Mijn avchd-bestanden van de HD-camera worden wel afgespeeld maar zonder geluid, MKV-bestanden werken perfect, MP4 ook, maar het laden van een DVD of Blu-ray-menu blijkt onmogelijk. Hierdoor kan ik geen ondertitels of alternatieve geluidssporen selecteren en moet ik tot overmaat van ramp handmatig alle vob-bestanden van de dvd handmatig aanklikken om ze te kunnen bekijken.
Het grootste minpunt betreft de schaling van het beeld. Van een moderne televisie mag ik toch verwachten dat dit feilloos gebeurt. Niet dus. Iedere film die wordt afgespeeld via de NAS wordt alleen in het midden van de televisie afgespeeld en nooit full screen. De enige optie om dit te voorkomen is door de Samsung software te installeren waarmee in feite een extra DLNA-server wordt aangemaakt. Met deze software ging het schalen goed, maar avchd-bestanden afspelen was niet meer mogelijk. Daarnaast is deze oplossing niet energie zuinig, want de computer moet continu aan blijven staan.
Televisie 1.5
Met de Samsung televisie kan ik ook rechtstreeks het internet op. Tot op heden moest ik daarvoor altijd de PlayStation 3 gebruiken. Erg handig voor het even snel controleren van mijn e-mail, website of het bekijken van een filmpje op YouTube. Die vrijheid bevalt mij wel. Het viel dan ook flink tegen dat ik op de Samsung televisie niet zelf kon bepalen wat ik op internet mocht doen, maar dat dit door middel van widgets wordt bepaald.
Na het indrukken van de internetknop op de afstandsbediening verschijnen er widgets voor onder meer Twitter, YouTube, USA Today Sports, Sudoku, Yahoo News, Yahoo Weather, RTL Gemist en Flickr. Dit werkt allemaal erg makkelijk en is erg mooi om op deze manier naar filmpjes op YouTube te kijken. Het voordeel van de widgets is zeker dat ook als je wat minder thuis bent in de nieuwe technologie zeer snel vertrouwd zult zijn met de nieuwe mogelijkheden, omdat het allemaal eenvoudig te bedienen is.
Maar waarom mag ik zelf niet het internet op om naar LastFM.nl te kunnen luisteren of om naar een van de vele online televisiestations te surfen? Ik had verwacht dat de tijd van eenrichtingverkeer nu toch wel voorbij was. Natuurlijk vind ik de ontwikkelingen mooi, maar ze gaan mij nog niet ver genoeg.
Gezien het feit dat nog niet alle bestanden makkelijk af te spelen zijn, de schaling van beelden bij het afspelen via de NAS niet goed is, er een computer met Samsung software voor nodig is om bestanden op mijn netwerk goed te kunnen afspelen en dat ik niet optimaal gebruik kan maken van het internet, maakt voor mij één ding duidelijk. Ondanks de prachtige vernieuwingen, moet ik nog even moeten wachten op televisie 2.0.
Mediaspeler
Totdat de televisie volwaardig als mediaspeler kan fungeren, is het nog steeds noodzakelijk om een aparte mediaspeler aan te schaffen. Er is keuze ten over en dat is vaak ook het probleem. Niet iedere mediaspeler is prettig in gebruik of kan alles afspelen. Na een paar dagen spelen met verschillende mediaspelers is mij een aantal dingen wel duidelijk geworden.
Grofweg zijn er drie soorten mediaspelers. Een mediaspeler met een ingebouwde harde schijf, een mediaspeler zonder harde schijf of een combi-mediaspeler zoals bijvoorbeeld de PlayStation 3 of een Blu-ray-speler met netwerkondersteuning. Elk apparaat heeft zo z’n voor- en nadelen nog los van het feit wat ze allemaal kunnen afspelen.
Een mediaspeler met harde schijf heeft als voordelen dat als de data er eenmaal op staat je het makkelijk mee kunt nemen en op iedere televisie kunt aansluiten en dat je geen NAS of externe harde schijf nodig hebt. Het nadeel is dat mediaspelers met harde schijf en netwerkondersteuning redelijk duur zijn.
Ze zijn in ieder geval beter verkrijgbaar dan mediaspelers zonder harde schijf. Deze spelers zijn een stuk goedkoper, maar je hebt wel altijd een externe harde schijf of NAS nodig.
De duurste mediaspelers zijn de combi-spelers. Maar daar krijg je dan ook iets voor terug. Zo kan ik de PlayStation 3 inzetten als Blu-ray-speler, mediaspeler en natuurlijk om spelletjes te spelen of het internet af te surfen. Met de nieuwe lichting Blu-ray-spelers kun je bijna hetzelfde als de PlayStation 3, maar je kunt er geen spelletjes op spelen en in het geval van de LG Blu-ray-speler kun je de internetaansluiting alleen maar gebruiken om YouTube filmpjes te bekijken.
Wel handig is, dat de nieuwste Blu-ray-spelers zijn uitgerust met een USB-aansluiting zodat je daaraan een USB-stick of harde schijf kunt koppelen. Althans, dat zou handig moeten zijn mits de USB-devices goed worden herkend. In het geval van de LG-Speler werden drie van mijn vier externe harde schijven niet herkend. De handleiding gaf wel aan dat de speler niet met ieder USB-aparaat overweg kon, maar dit viel toch wel tegen.
De grote verscheidenheid aan mediaspelers maakt het zeer lastig om een goede keuze te maken omdat ieder apparaat zo zijn eigen bestandsformaten ondersteunt. Ik had eigenlijk verwacht dat de DLNA-specificatie hier een voorname rol in zou spelen. Maar niets is minder waar. Weliswaar worden de drie hoofdmappen Video, Audio en Foto makkelijk getoond en zijn de apparaten verplicht een netwerkaansluiting te hebben en moeten ze MPG en JPG bestanden ondersteunen, maar daar houdt het dan ook zo’n beetje op.
Nog steeds moet ik dus als consument maar uitzoeken welk bestandsformaten en codecs iedere mediaspeler ondersteunt en dat is vaak niet precies van de doos af te lezen. Ik vind dit een gemiste kans, te meer omdat het wel zal betekenen dat ik in de toekomst vast weer eens thuis kom met een apparaat dat achteraf niet in staat blijkt mijn favoriete bestanden af te spelen.
Modern AV-netwerk
Na een week met de mij toegezonden apparatuur te hebben gespeeld, weet ik niet goed of ik nu positief of negatief moet zijn. Kijkend naar de verwachtingen die ik aan het begin van deze praktijktest formuleerde moet ik concluderen dat het inderdaad makkelijk is geworden om apparatuur aan te sluiten en dat het super eenvoudig is om snel media te kunnen delen met anderen zolang dit via een computer of het internet gebeurt.
Het internet wordt, in ieder geval door de Samsung televisie en LG Blu-ray-speler, niet optimaal benut door de beperkte vrijheid in mogelijkheden. Daar staat tegenover dat het downloaden van grote bestanden, het publiceren van een fotoalbum of de mogelijkheid om altijd extern toegang te hebben tot je eigen bestanden kinderspel is met de nieuwe NAS-apparaten.
Op het laatste punt, namelijk de mogelijkheid om je multimediacollectie op iedere computer en televisie te kunnen bekijken, schiet het moderne AV-netwerk nog te kort. Er zijn nog steeds verschillende apparaten nodig om alles probleemloos op de televisie te kunnen weergeven. Behalve dat het een heel gepuzzel is om de juiste apparatuur bij elkaar te zoeken, kost dit onnodig veel geld. In die zin is er weinig veranderd en kan ik voorlopig nog best even af met mijn huidige apparatuur, zeker nu ik beschik over een gigabit netwerk.